استقلال در این فصل حتی با حضور فرهاد مجیدی،جواد نکونام،پژمان منتظری،آندرانیک تیموریان فوتبال جذاب و تماشاگر پسندی را بازی نمی کرد.
هر چه بود درایت سرمربی،تجربه بازیکنان و بعضا شانس های بود که از آن استفاده می شد و باعث تداوم صدرنشینی و مدعی قهرمانی بودن تا هفته های پایانی شده بود. تیم از ابتدا بازی های لیگ یک مشکل تاکتیکی و اساسی داشت که با جذب چندین بازیکن هم تا پایان فصل حل نشد که نشد!
 استقلال در این فصل علاوه بر از دست دادن چند مهره کلیدی در بیش از 50% از بازی های خود از تمام موجودیت و توان اصلیش بنا بر دلایل مختلف نتوانست استفاده کند. منتهی همانطور که درهفته های قبل از امیر قلعه نویی به عنوان مهمترین و تاثیر گذارترین فرد در کسب نتیجه های این فصل یاد می کردیم باید ازسرمربی استقلال در چنین روزهای نیز انتقاداتی را داشته باشیم. در بازی مقابل تیم چغدر و سخت کوش نفت اکثر هواداران می دانستند نتیجه گرفتن با بازیکنان باقی مانده و با وجود غیبت آندرانیک تیموریان و سیاوش اکبرپور کار بسیار سخت و طاقت فرسای به شمار می رود!